www.theprojeck.fora.pl

Alex

Spojrzała na Mika totalnie niewiedziała a co ma robic.

ToRcIk

- Spokojnie...chcemy wam pomóc... - wyszeptał drżący głos przy uchu chłopaka. Ktoś rozciął więzy i ścisnął delikatnie jego dłoń. - Nie powinniście sie tutaj pojawiać ani Ty Synu Księżyca ani ona, Córka Słońca... - dodała staruszka i przerwała.

- Nie rozumiem... - wyszeptał Mike nie spuszczając wzorku z wystraszonej Alex. - My nie...

- Milcz...bo oboje zginiemy - przerwał mu inny szorstki głos. - Gdy postanowiliście odnaleźć portal i zabić Aslana wydaliście na siebie wyrok...wyrok śmierci - tłumaczył mężczyzna. - Zostaliście nazwami przez sługów Aslana i mieszkańców Synem Księżyca i Córką Słońca...

- Ja...

- Twoja blizna na nadgarstku...znamię na kostce dziewczyny to nie przypadek... - przerwał mu po raz kolejny mężczyzna. Jego głos lekko drżał. - Zostaliście naznaczeni...lecz sami wybraliście drogę... Gdybyście nie wrócili...

- Wszystko potoczyłoby się inaczej - dokończył za niego Mike oblizując po raz kolejny usta. - A teraz nie mamy wyboru...musimy podążać według dziennika...

- Tak...to ważne...nie możecie zejść z drogi... - powiedziała staruszka wkładając mu do dłoni broń. - Słudzy Aslana będą was śledzić...musicie ich zabić, bo inaczej oni to zrobią...to ich natury nie należy wyrozumiałość...

- Rozumiem...

- Pomożemy wam uciec... Nie wahaj się...

- Jak mogę wam pomóc? - zapytał nie słuchając ich.

- Ci wszyscy ludzie są pod działaniem potężnej magi... jedynie śmierć sługi Aslana przywróci im rozsądek. Musisz go zabić Synu Księżyca...lecz nie bronią czy nożem...

Mężczyzna związał nogi Alex, a kilku ludzi przytrzymało ją...
- Wypij to Córko Słońca, a zrozumiesz - powiedział biorąc w donie złoty kielich.

Alex

Spojrzała tylko na niego niemiała zamiaru niczego pic.

ToRcIk

Mike nie słuchał już słów ludzi, którzy pragnęli mu pomóc. Miał tylko jeden cel...jedna myśl...
Podniósł sie i wymierzył... Złoty kielich z jakimś przeźroczystym płynem wypadł z dłoni mężczyzny.
- Alex... Uciekaj!! - krzyknął biegnąc przed siebie. Kilka razy wykonał dłonią krótki gest, wojownicy wznieśli się w powietrze. Upadli na ziemię kilka metrów dalej.

Alex

Zaczeła biec na oslep do przodu odwracajac sie co jakis czas by zobaczyc co z Mike.

ToRcIk

W biegu przemienił się... Przez jego głowę przemknęła jakaś myśl - jakby olśnienie. W jednej chwili zrozumiał...
Musisz go zabić Synu Księżyca...lecz nie bronią czy nożem...
Wybaczył wzorkiem uciekającą Alex... Zakręcił się w miejscu... Pojawił się kilka metrów przed dziewczyną, gdy rozpętało sie piekło. Było słychać krzyki...płacz kobiet...wołających swoje dzieci.
- Alex... - wyszeptał przytulając ją.

Alex

Przytuliła sie do niego , nic niepowiedziała.

ToRcIk

- Zaraz będzie po wszystkim - czuł się jak głupiec, który błądzi. Ścisnął jej dłoń, spojrzał jej głęboko w oczy. - Ufasz mi? - zapytał.

Alex

-Tak...-wyszeptała patrzac mu w oczy.

ToRcIk

Podniósł delikatnie jej dłoń mocniej ją ściskając... Po chwili z ich dłoni wydobyły się dwa jaśniejące ognie, koloru: srebrnego i białego. Rozjaśniły one plac i padły na całą krainę rozjaśniając ją niesamowitym blaskiem...

Mike skierował ich splecione dłonie w stronę sługi Aslana. jego oczy zabłysły przed chwilę niezdrowym blaskiem...

Mężczyzna zawył z bólu... Jego twarz wykrzywiła się w męczarniach. Po chwili zniknął, a jego pył zabrał wiatr.

Alex

Alex spojrzała na Mika i scisnełą jego dłon.

ToRcIk

Ludzie wstawali z ziemi i rozglądali sie dookoła nieprzytomnym wzorkiem...
- Dziękujemy...ale teraz uciekajcie... - powiedziała pewna dziewczyna wychodząc za drzew. Uśmiechnęła się, gdy blask ustał.

Mike skinął głową.
- Zaufaj mi... - wyszeptał i przytulił Alex. Okręcił się wokół siebie skupiając na tekście z dziennika. Zniknęli...
[Kraina Wieczności]

Alex

Przytuliłą sie do niego mocno
[kraina wiecznosci]