www.theprojeck.fora.pl

Alex

Popijałą wode i wciąz jej wzrok kierował sie na zachódsłoca.

ToRcIk

Mike wyciągnął za ucha drygi ołówek i rozejrzał się błędnym wzrokiem po osobach siedzących przy stolikach i spokojnie popijających wodę.
Przez chwile popadł w zadumę i zauważył, że przygląda się dziewczynie poznanej w porcie.
Otrząsnął się i spuścił głowę, gdy jakaś kobieta zaczęła mu sie z zainteresowaniem przyglądać.

Alex

Zamówila drógą szklanke wody rozejzała sie do okołą.

ToRcIk

Zajął się z powrotem szkicem...nie lubił kiedy ludzie mu się przyglądali jakby był jakimś okazem...nienawidził tego z całego serca.

- Dzień dobry Panu - usłyszał koło siebie dziecięcy, niewinny głos. - Co Pan robi? - młoda dziewczynka próbowała zerknąć Mikowi przez ramię.

Alex

Alex spojrzała na Mike`a a potem znów na zachód.

ToRcIk

- Cześć - powiedział i odsunął się aby dziecko mogło koło niego usiąść. - Jak Ci na imię? - zapytał kładąc szkicownik na kolanach.

- Sara - odpowiedziała dziewczynka. - Jesteś malarzem? - zapytała z ciekawością patrząc na szkicownik.

- Tak... - spojrzał na Sarę. - Podoba Ci się? - zapytał wskazując na namalowany przez siebie zachód słońca.

Dziewczynka skinęła gorliwie głową aż podskoczyły jej warkoczyki.

Mike uśmiechnął się...wyrwał obrazek ze szkicownika i podał Sarze.
- Proszę...weź go na pamiątkę - powiedział przyciszonym głosem i złożył na obrazku swój podpis.

- Dziękuje - wyszeptała Sara i obdarowała Mike jednym ze swych niewinnych uśmiechów. - Jest piękny...
Nagle sie poderwała i podbiegła do swojej mamy pokazując jej obrazek.
- Do widzenia - zawołała i odeszła z matką.

Alex

Gdy słońce zaszło spojrała w pustą juz szklanke.

ToRcIk

Mike zamknął szkicownik i odprowadził Sarę wzrokiem.
Zamknął oczy i wsłuchiwał się w szum oceanu - był jak muzyka, pełna tajemniczych akordów...

Alex

Wstała i podeszła do jednej z barjerek.

ToRcIk

Mike nie otwierał oczu...nie czuł takiej potrzeby...znowu był nieprzytomny duchem...
Statkiem lekko kołysało.

Alex

Opierałą sie o barjerke patrząc na tafle oceanu.

ToRcIk

Mike otworzył nagle oczy i rozejrzał sie nieprzytomnie po pokładzie. Na jego twarzy błądzić leki uśmiech.

Alex

Zamknełą oczy i wzieła głębszy oddech.

ToRcIk

Mike zauważył Alex...nagle poczuł ochotę aby do kogoś otworzyć usta...z kimś porozmawiać, a nigdzie nie widział profesora ani tej drugiej kobiety.
Zszedł z dziobu i stanął w lekkim odstępie od Alex.
- Już się lepiej czujesz? - zapytał.

Alex

-Tak..-powiedziałą i usmiechła sie do niego.